- czółko
- czółko {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n IIa, lm D. czółkołek, {{/stl_8}}{{stl_7}}zdr. od czoło: Pocałować dziecko w czółko. Dziewczynka ma rozpalone czółko. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
czółko
Look at other dictionaries:
czółko — n II, N. czółkokiem; lm D. czółkołek 1. zdr. od czoło w zn. 1 Ucałować czółko dziecka. 2. «regionalny strój głowy w rodzaju wysokiego diademu, przybranego wstążkami i kwiatami, noszony przez dziewczęta; opaska z koronki, ze skóry lub tkaniny,… … Słownik języka polskiego
czółeczko — n II, N. czółeczkokiem; lm D. czółeczkoczek zdr. od czółko a) w zn. 1: Rozchmurzyć czółeczko. b) w zn. 2: Aksamitne czółeczko … Słownik języka polskiego
stroik — m III, D. u a. a, N. stroikkiem; lm M. i 1. «rodzaj diademu przybranego wstążkami i kwiatami, stanowiący część stroju regionalnego kobiet; dawniej także ozdoba głowy kobiecej w postaci opaski z koronki, jedwabiu itp.; czółko» Fantazyjny, ozdobny… … Słownik języka polskiego
